دومین‌جلسه شورای‌همایش عدالت و پیشرفت: چگونگی‌تفاهم با نخبگان حول موضوعات انتقال‌نظام

دومین جلسه شورای پژوهشی همایش عدالت و پیشرفت در محل معاونت پژوهشی موسسه علوم انسانی جامعه المصطفی در مورخ 9/5/1390 برگزار شد.

در این جلسه بر اساس مفاد نه‌گانه اولین گزارش راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی مباحثی مطرح شد که مهم‌ترین این مبحث تصویب فرآیند تفاهم با نخبگان علمی برای پاسخگویی به نیازهای علمی موضوعات انتقال نظام بود.

این شورا در گذشته با استفاده از "بازخوانی جامعه شناسانه ادبیات انقلاب" موضوعات انتقال نظام را در قالب یک گزارش راهبردی شناسایی و معرفی کرده است.

بر اساس این گزارش راهبردی موضوعات انتقال نظام- که ابزار انتقال نظام از مرحله فعلی به مرحله ای دیگر از حیات تکاملی محسوب می شود- شامل نه محور ذیل است:

1. استخراج روش‌مند شاخص ها ی اجتماعی اسلام از ادبیات انقلاب و تئوریزه شدن تئوری ولایت فقیه در سطح ساختارها

2. نقد برنامه های توسعه کشور و مبانی نظری حاکم بر آن بر اساس شاخص ها ی اجتماعی اسلام

3. تبیین و تئوریزه کردن مدل های تری گپس، مدل اسلامی دوران گذار و  مدل مطلوب اسلامی

4. تنظیم گزارش های راهبردی پایش شاخص های اجتماعی اسلام؛ به عنوان مطالبه از مسئولین

5. تشکیل حلقه های گفتگو به محوریت چگونگی  تولید الگوی پیشرفت اسلامی؛ به عنوان ابزار مطالبه از نخبگان

6. اجرای طرح کارنامه خوانی  در مساجد و هیئات؛ به عنوان ابزار تشخیص مسئولین پایبند به شاخص های اجتماعی اسلام(شناخت اصلح)

7. مبنا قرار دادن پیش گیری از جرم و بهداشت قضائی از طریق تقویت نظام ارزشی جامعه

8. طراحی مدل تقنینی برای وضع قانون در مجلس و شروع فرآیند تنقیح قوانین بر محور شاخص های اجتماعی اسلام

9. تغییر در دستور کار معاونت های برنامه ریزی و منابع انسانی وزارت خانه ها به منظور مدل سازی برای تحقق شاخص های اجتماعی اسلام

این جلسات به صورت هفتگی در روزهای یک شنبه در دفتر معاونت پژوهشی موسسه علوم انسانی جامعه المصطفی العالمیه برگزار می‌شود.

برگزاری اولین نشست شورای علمی همایش عدالت و پیشرفت در جامعة المصطفی

اولین جلسه شورای پژوهشی همایش عدالت و پیشرفت در محل معاونت پژوهشی موسسه علوم انسانی جامعه المصطفی در مورخ 4/5/1390 برگزار شد.

در این جلسه با توجه به جایگاه و ارتباط الگوی پیشرفت اسلامی با ساختارهای نظام و قوای سه‌گانه؛ مبتنی بر تحلیل وضعیت ساختار حقوقی نظام و قوای سه‌گانه موضوعات موثر بر الگوی پیشرفت اسلامی معرفی شد.

به عبارت دیگر در ادبیات انقلاب، ضمن بحث در مورد  علت مقاومت بی‌نظیر جمهوری اسلامی در برابر دشمنی‌های سنگین استکبار جهانی، به دو نکته‌ی بسیار مهم در ارتباط با ساختار حقوقی نظام اشاره شده است.

بر پایه‌ی تحلیل ولی فقیه، کارآمدی و ظرفیت نظام به دو محور "ساختار حقوقی نظام" که در قانون اساسی به تفصیل در مورد آن بحث شده است و "ساخت حقیقی و هویت نظام" که همان محتوای اسلامی نظام است، بازگشت دارد که نخستین و مؤثرترین عامل بقای نظام اسلامی، ساختِ حقیقی و هویت اسلامی این نظام است.

ساختِ حقیقی و هویت اصلی نظام اسلامی، همان آرمان‌ها و شاخص‌های انقلاب است که طرح آنها در شرایط و محیط اجتماعی مدرنیته، درخشندگی و تلألؤ خاصی می‌یابد و علی رغم همه‌ی مخالفت‌ها انگیزه‌ی مقاومت را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.

به عنوان مثال در طول سال‌های پس از انقلاب، آرمان عدالتِ اسلامی، درخشندگی خود را حفظ کرده و -علی رغم طرح همه‌ی شعارهای موازیـ هم اکنون به عنوان اصلی‌ترین شعارهای مردم و مسئولان مطرح است.

در بعد بیرونی هم تشکیل جبهه‌ی مقاومت ذیل پرچم اسلام ، اصلی‌ترین گرایش در میان مردم منطقه است. این در حالی است که همه‌ی توان سازمان ملل و کشورهای غربی برای ارائه‌ی راه‌حل‌های جایگزین به کار گرفته شده است.

بنابراین و مبتنی بر تحلیل فوق شناسایی و طرح اجتماعی همه‌ی شاخص‌های اجتماعی اسلام و محوریت یافتن همه‌ی آنها در برنامه‌ریزی و نظریه‌پردازی، زمینه اصلی برای فهم ضرورت تولید الگوی پیشرفت اسلامی محسوب می شود.

این جلسات روزهای یک شنبه در محل موسسه علوم انسانی به صورت هفتگی برگزار می‌شود.

چگونگی حضور اژدهای هفت سر فساد مالی در جامعه

محوری‌ترین مفاهیم اداره جامعه و حضور در معادله قدرت «اطلاع، قدرت، ثروت» است. هنگامی که یک ساختار مریض باشد افراد سودجو با استفاده از ثروت‌های بادآورده، اطلاعات حساس اجتماعی را کسب کرده و با ضرب ثروت و اطلاع در هم دست روی نقاط حساس و شاه‌رگ‌های جامعه می‌گذارد و به منافع نامشروع خود نزدیک می‌شود.

گاه زشت‌ترین چهره های اجتماعی که از نامشروع‌ترین راه‌ها به ثروتی باد آورده رسیده‌اند این نحو ضرب «اطلاع و ثروت» در هم را آنقدر تکرار می کنند که صاحبان قدرت‌های اجتماعی دچار توهم شده و ایشان را از جمله رجال جامعه قلمداد کرده و راه را برای حضور این اژدهای هفت سر  فساد مالى[1] در معادلات قدرت باز می‌کنند.

با رسیدن  یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد[2] به رأس «معادله قدرت اجتماعی» نظارگر مصادره شدن ثروت‌های اجتماعی و منافع ملی به نفع افراد خاص به روش قانونی – قانونی که خود مصوب آن بوده اند – نه شرعی خواهیم بود.

حال گناه این بلعیده شدن ثروت‌های اجتماعی که ظاهری قانونی برای آن آراسته شده است به گردن چه کسی خواهد بود.

---

[1] -  واقعاً اژدهاى هفت سرِ فساد مالى چیزى نیست که به این آسانیها بشود آن را ریشه‌کن کرد. آنچه من دریافته‌ام، این است:

گفت اژدرهاست او کى خفته است                   از پى بى‌آلتى افسرده است

تصوّر نکنید کسانى که از مصادره‌ى زمینهاى ملى و از قانون‌شکنى به سرمایه‌هاى بى‌حساب دست یافته‌اند و جریانهاى مالى را با ویژه‌خواریهاى خود به سمت جیبهایشان سرازیر کرده‌اند، الان که شما سرِ کار آمده‌اید، آرام بنشینند و دست از پا خطا نکنند؛ نخیر، اینها توطئه خواهند کرد؛ از نقاط ضعف استفاده خواهند کرد؛ نقاط ضعفى خواهند آفرید تا از آنها استفاده کنند. باید مراقب اینها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)

[2] -  هر مسؤولى اگر صحّت عمل داشته باشد، یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد قطعاً ضربه خواهند دید. آنها هم ضعیف نیستند و به حسب عادّى امکاناتى در اختیار دارند؛ مراقب ضربات آنها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)

دور دوم جلسات اندیشه ورزی در تبیین اقتضائات «عدالت و پیشرفت توأمان» (مباحث تئوریک )

دور دوم از سری جلسات اندیشه ورزی در تبیین اقتضائات «عدالت و پیشرفت توأمان» (مباحث تئوریک ) توسط کارشناسان «شبکه مساجد و هیئات» از هفته گذشته در قم آغاز شد.

گزارشی تحلیلی از روند تشکیل اولین جلسه کارگروه تخصصی عدالت و پیشرفت

به گزارش شبکه ایران حجت الاسلام علی کشوری با اعلام این خبر گفت: پس از آنکه رهبر انقلاب یک سال پیش از آغاز دهه چهارم انقلاب یعنی درست در آغاز سال 1387 دهه چهارم را به عنوان دهه "عدالت و پیشرفت" اعلان نمودند، گویی یک سال به نخبگان و مسئوین فرصت دادند تا ظرفیت های مفهومی، ساختاری و سیاسی لازم را برای تحقق عدالت و پیشرفت مهیا نمایند.

غفلت از ابعاد فرهنگی علم مدرن، سبب انتقال لایه‌های مخفی فرهنگ و تمدن غرب می‌شود

_{حمید پارسانیا از فضلای حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره لزوم تکوین نظریه‌های علمی در کشور اظهار داشت: دیدگاههای «پوزیتیویستی» نقش محوری در تکوین نظریه‌های علمی را به مشاهدات حسی و آزمون‌های تجربی می‌دهند. صورت خام این‌گونه دیدگاهها با اتکا به روش‌های استقرایی، نظریه را حاصل مجموعه قوانینی می‌داند که از طریق احساس‌های مکرر حاصل می‌شوند و بیان‌های دقیق‌تر با آن‌که به نقش فعال ذهن در تکوین نظریه‌های علمی توجه کردند، جنبه آزمون پذیر نظریه را خصلت علمی آن قرار دادند، تا از این طریق امکان اثبات یا ابطال تجربی آن باقی بماند.
    وی در ادامه گفت: این دیدگاهها در گرو این فرض باطل هستند که مشاهده، خالی از نظریه ممکن است؛ حال آن ‌که هیچ مشاهده‌ای فارغ از گزاره‌های غیرتجربی به افق آگاهی و دانش بشری وارد نمی‌شود، بنابراین نظریه نه تنها در مرحله تکوین زیر مجموعه داده‌های حسی نیست، بلکه حس ناب نیز عاری از نظریه نخواهد بود.
    پارسانیا شکل گیری نظریه‌های علمی هر جامعه بر اساس لایه‌های معرفتی آن را موجب شکل گیری ابعاد هستی شناختی و انسانی جامعه دانست و افزود: جوامع مختلف مسایل، مصایب و نیازهای خود را در مواجهه با واقعیت‌های محیطی خود تعیین می‌کنند و می‌شناسند و با استفاده از همان مبادی در جهت حل مسایل و تامین نیازهای خود می‌کوشند و از رهگذر این کوشش، نظریه‌های علمی را به دست می‌آورند.
    وی درباره مشکلات پیش روی نظریه پردازی در کشور خاطرنشان کرد: تاریخ معاصر کشور ما گرفتار گسل و پارگی بین لایه‌های مختلف معرفتی خود است و این گسل که در حاشیه تحولات اجتماعی دیگر رخ داده، موجب شده که جامعه نتواند به مسایل محیطی خود نظر افکند و پاسخ مناسبی برای حل آن مسایل پیدا نکند. مواجهه بیرونی ما با جامعه غرب موجب شد تا نخبگان سیاسی و مدیران فرهنگی جامعه، غرب را در دو رویه استعمار و تکنولوژی ببیند.
    پارسانیا اضافه کرد: آنان استعمار را شاخص بعد سیاسی غرب و تکنولوژی را متن علم و آگاهی بشری پنداشتند. این دیدگاه که ریشه در القائات قرن نوزدهمی دنیای غرب دارد، فن‌آوری و تکنولوژی را دانشی می‌داند که در فرایند نظریه‌پردازی‌های صرفا علمی بشر پدید می‌آید. بر مبنای همین دیدگاه بود که مدیران فرهنگی ما سازمان‌های رسمی علم را با زاویه‌ای که از دارالفنون آغاز شد در خدمت دانشی قرار دادند که از متن فرهنگ و تمدن غرب روییده بود. این‌گونه انتقال که به صورت ناخودآگاه انجام می‌شد، جایی برای گفت و شنود علمی، گزینش و انتخاب باقی نمی‌گذارد.
    پارسانیا با اشاره به پیامدهای گفت‌وگو و داد و ستد فرهنگی اظهار داشت: داد و ستد فرهنگی در ذات خود نه تنها مذموم و بد نیست، بلکه پدیده‌ای میمون و مبارک است. اما مشکل در جایی پدید می‌آید که انتقال، ناخودآگاه در حاشیه عواملی انجام شود که زمینه معرفت و گزینش آگاهانه در آن وجود نداشته باشد.
    وی گفت: حرکت سالم در این عرصه نیازمند آن بود که دانش‌ غربی با معرفی بنیان‌های نظری خویش وارد فضای جوامع دیگر شوند تا به هنگام ورود با لایه‌های هم ‌افق خود به صورت دانش شناسنامه‌دار، طرف گفت‌وگو باشند؛ در حالی که راه طی شده تا به امروز خلاف آن بوده است.}