انتشار اولین گزارش راهبردی با موضوع الگوی پیشرفت اسلامی

اردیبهشت ماه 1390 پیش نویس هفتم جدول موسوم به جدول شماره یک گفتمان عدالت و پیشرفت توسط شورای فعالیت شبکه ای مساجد و هیئات منتشر گردید.

 در پیش نویس هفتم نسبت به پیش نویس ششم پنج تغییر دیده می شود؛ که لزوم شرح مجدد این جدول را مطرح نمود. به عبارت دیگر جدول شماره یک گفتمان عدالت و پیشرفت سر فصل های اصلی "نگاه جامعه شناسانه"به حرکت علمی کشور برای "تولید الگوی پیشرفت اسلامی" است که در قالب یک جدول در معرض نقد اندیشمندان و نخبگان جامعه ی اسلامی قرار گرفته است . همانطور که اشاره شد مطالب این جدول بر اساس نگاه نظام مند و جامعه شناسانه طبقه بندی شده است که در آینده نزدیک در قالب یک گزارش راهبردی منتشر خواهد شد.

لازم به ذکر است که؛ استفاده از اصطلاح "نگاه جامعه شناسانه" در توصیف جدول شماره یک گفتمان عدالت و پیشرفت به این خاطر است که حرکت علمی کشور برای تولید الگوی پیشرفت اسلامی نمی تواند در فضای خلاء و ذهنی انجام پذیرد و بر اساس نگاه جامعه شناسانه برای دستیابی به این امر مهم لازم است که نخبگان جامعه علاوه بر توجه به الزامات تئوریک موضوع، جهت گیری نگرش ها و انتظارات فرهنگ عمومی جامعه و همچنین به شکل و جهت گیری برنامه ریزی قوای رئیسی نظام  برای اداره جامعه توجه تام داشته باشند.

دو موضوع محوری در جهاد اقتصادی

بسم الله الرحمن الرحیم

در عصر غلبه مدرنیته – دوره ای که تمدن مدرن خود را یکه تاز میدان می دانست و دین را عاجز از اداره ی جوامع بشری معرفی می کرد – نور انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به خواست حضرت ولی عصر(عج) و به رهبری امام عظیم الشان تابیدن گرفت و شعار دین می تواند همه امورات بشر را اداره کند لرزه بر اندام مستکبران عالم انداخت چرا که کارآمدی اسلام در اداره جوامع و جاری شدن اخلاق حمیده به معنی عدم کارآمدی تئوری های مادی غربی و شرقی و حذف اخلاق رذیله به شمار می رود.

لذا صاحبان تمدن مادی با متحد کردن کشورهای زیر مجموعه خود سعی در حذف فیزیکی صاحبان انقلاب نمودند و از همان ابتدای انقلاب عملیات های تروریستی و هشت سال جنگ تحمیلی و انواع  تحریم ها را علیه ایران اسلامی به راه انداختند. که با لطف حضرت ولی عصر(عج) و رهبری امام و مقام معظم رهبری همه این تهدیدها به فرصت هایی استثنایی تبدیل شدند.

نکته ای که نباید از آن غفلت نمود همه جانبه بودن هجمه های دشمنان انقلاب است که حوزه های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را در بر می گیرد. با مداقه ی در این موضوع دانسته می شود که به شایستگی مقام معظم رهبری بعداز جنگ تحمیلی و تهاجم فرهنگی، دلسوزان نظام را به حوزه اقتصاد متوجه نمودند.

لازم است مومنین در این رابطه دو موضوع را عنایت ویژه داشته باشند؛ مطلب اول این است که اقتصاد کشورهای اسلامی باید متناسب با حال آنها باشد نه اینکه مدل های موجود را دقیقا تکرار نمایند و دوم آن که نباید از اقتصاد های معارض غفلت نمود.

استفاده از مدل تری گپس(سه شکافه) در تدوین برنامه‌های توسعه در ایران

الگوی مورد استفاده در تدوین برنامه‌های توسعه در ایران اغلب الگوی اقتصادسنجی با تعداد بسیاری معادله از نوع الگوی اصطلاحا سه شکافه بوده که در آن تعادل سه نظام اقتصادی – تعادل مالی، تعادل تراز پرداخت‌ها و تعادل بودجه – مورد توجه قرار می‌گیرند که مهمترین مزیت این قبیل الگوهای رفتاری، قدرت پیش‌بینی و انعطاف‌پذیری آنهاست اما با محدودیت‌هایی نظیر مواجهه با خطای تصریح در مدل، عدم توجه به ارتباطات ساختاری و روابط بین صنایع، امکان بروز پدیده همخطی در برآورد معادلات به صورت همزمان و در دسترس نبودن آمار سری زمانی به روز روبرو می‌باشند.

 

مرکر پژوهشهای مجلس شورای اسلامی

متن کامل سخنرانی ولی فقیه در مورد ضرورت تولید مدل اسلامی و ایرانی

گفتاری از علامه سید منیرالدین حسینی الهاشمی در مورد مدل تری گپس

تشریح چگونگی دستیابی به«فرهنگ خیرات» به عنوان هدف نهایی مدل اسلامی دوران گذار

چگونگی حضور اژدهای هفت سر فساد مالی در جامعه

محوری‌ترین مفاهیم اداره جامعه و حضور در معادله قدرت «اطلاع، قدرت، ثروت» است. هنگامی که یک ساختار مریض باشد افراد سودجو با استفاده از ثروت‌های بادآورده، اطلاعات حساس اجتماعی را کسب کرده و با ضرب ثروت و اطلاع در هم دست روی نقاط حساس و شاه‌رگ‌های جامعه می‌گذارد و به منافع نامشروع خود نزدیک می‌شود.

گاه زشت‌ترین چهره های اجتماعی که از نامشروع‌ترین راه‌ها به ثروتی باد آورده رسیده‌اند این نحو ضرب «اطلاع و ثروت» در هم را آنقدر تکرار می کنند که صاحبان قدرت‌های اجتماعی دچار توهم شده و ایشان را از جمله رجال جامعه قلمداد کرده و راه را برای حضور این اژدهای هفت سر  فساد مالى[1] در معادلات قدرت باز می‌کنند.

با رسیدن  یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد[2] به رأس «معادله قدرت اجتماعی» نظارگر مصادره شدن ثروت‌های اجتماعی و منافع ملی به نفع افراد خاص به روش قانونی – قانونی که خود مصوب آن بوده اند – نه شرعی خواهیم بود.

حال گناه این بلعیده شدن ثروت‌های اجتماعی که ظاهری قانونی برای آن آراسته شده است به گردن چه کسی خواهد بود.

---

[1] -  واقعاً اژدهاى هفت سرِ فساد مالى چیزى نیست که به این آسانیها بشود آن را ریشه‌کن کرد. آنچه من دریافته‌ام، این است:

گفت اژدرهاست او کى خفته است                   از پى بى‌آلتى افسرده است

تصوّر نکنید کسانى که از مصادره‌ى زمینهاى ملى و از قانون‌شکنى به سرمایه‌هاى بى‌حساب دست یافته‌اند و جریانهاى مالى را با ویژه‌خواریهاى خود به سمت جیبهایشان سرازیر کرده‌اند، الان که شما سرِ کار آمده‌اید، آرام بنشینند و دست از پا خطا نکنند؛ نخیر، اینها توطئه خواهند کرد؛ از نقاط ضعف استفاده خواهند کرد؛ نقاط ضعفى خواهند آفرید تا از آنها استفاده کنند. باید مراقب اینها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)

[2] -  هر مسؤولى اگر صحّت عمل داشته باشد، یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد قطعاً ضربه خواهند دید. آنها هم ضعیف نیستند و به حسب عادّى امکاناتى در اختیار دارند؛ مراقب ضربات آنها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)

گزارشی تحلیلی از روند تشکیل اولین جلسه کارگروه تخصصی عدالت و پیشرفت

به گزارش شبکه ایران حجت الاسلام علی کشوری با اعلام این خبر گفت: پس از آنکه رهبر انقلاب یک سال پیش از آغاز دهه چهارم انقلاب یعنی درست در آغاز سال 1387 دهه چهارم را به عنوان دهه "عدالت و پیشرفت" اعلان نمودند، گویی یک سال به نخبگان و مسئوین فرصت دادند تا ظرفیت های مفهومی، ساختاری و سیاسی لازم را برای تحقق عدالت و پیشرفت مهیا نمایند.

اخلاق تاریخی

اخلاق تاریخی به معنای حمایت از اخلاق حمیده تا پای جان و ریخته

شدن خون خود برای حفظ آن اخلاق

غفلت از ابعاد فرهنگی علم مدرن، سبب انتقال لایه‌های مخفی فرهنگ و تمدن غرب می‌شود

_{حمید پارسانیا از فضلای حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس درباره لزوم تکوین نظریه‌های علمی در کشور اظهار داشت: دیدگاههای «پوزیتیویستی» نقش محوری در تکوین نظریه‌های علمی را به مشاهدات حسی و آزمون‌های تجربی می‌دهند. صورت خام این‌گونه دیدگاهها با اتکا به روش‌های استقرایی، نظریه را حاصل مجموعه قوانینی می‌داند که از طریق احساس‌های مکرر حاصل می‌شوند و بیان‌های دقیق‌تر با آن‌که به نقش فعال ذهن در تکوین نظریه‌های علمی توجه کردند، جنبه آزمون پذیر نظریه را خصلت علمی آن قرار دادند، تا از این طریق امکان اثبات یا ابطال تجربی آن باقی بماند.
    وی در ادامه گفت: این دیدگاهها در گرو این فرض باطل هستند که مشاهده، خالی از نظریه ممکن است؛ حال آن ‌که هیچ مشاهده‌ای فارغ از گزاره‌های غیرتجربی به افق آگاهی و دانش بشری وارد نمی‌شود، بنابراین نظریه نه تنها در مرحله تکوین زیر مجموعه داده‌های حسی نیست، بلکه حس ناب نیز عاری از نظریه نخواهد بود.
    پارسانیا شکل گیری نظریه‌های علمی هر جامعه بر اساس لایه‌های معرفتی آن را موجب شکل گیری ابعاد هستی شناختی و انسانی جامعه دانست و افزود: جوامع مختلف مسایل، مصایب و نیازهای خود را در مواجهه با واقعیت‌های محیطی خود تعیین می‌کنند و می‌شناسند و با استفاده از همان مبادی در جهت حل مسایل و تامین نیازهای خود می‌کوشند و از رهگذر این کوشش، نظریه‌های علمی را به دست می‌آورند.
    وی درباره مشکلات پیش روی نظریه پردازی در کشور خاطرنشان کرد: تاریخ معاصر کشور ما گرفتار گسل و پارگی بین لایه‌های مختلف معرفتی خود است و این گسل که در حاشیه تحولات اجتماعی دیگر رخ داده، موجب شده که جامعه نتواند به مسایل محیطی خود نظر افکند و پاسخ مناسبی برای حل آن مسایل پیدا نکند. مواجهه بیرونی ما با جامعه غرب موجب شد تا نخبگان سیاسی و مدیران فرهنگی جامعه، غرب را در دو رویه استعمار و تکنولوژی ببیند.
    پارسانیا اضافه کرد: آنان استعمار را شاخص بعد سیاسی غرب و تکنولوژی را متن علم و آگاهی بشری پنداشتند. این دیدگاه که ریشه در القائات قرن نوزدهمی دنیای غرب دارد، فن‌آوری و تکنولوژی را دانشی می‌داند که در فرایند نظریه‌پردازی‌های صرفا علمی بشر پدید می‌آید. بر مبنای همین دیدگاه بود که مدیران فرهنگی ما سازمان‌های رسمی علم را با زاویه‌ای که از دارالفنون آغاز شد در خدمت دانشی قرار دادند که از متن فرهنگ و تمدن غرب روییده بود. این‌گونه انتقال که به صورت ناخودآگاه انجام می‌شد، جایی برای گفت و شنود علمی، گزینش و انتخاب باقی نمی‌گذارد.
    پارسانیا با اشاره به پیامدهای گفت‌وگو و داد و ستد فرهنگی اظهار داشت: داد و ستد فرهنگی در ذات خود نه تنها مذموم و بد نیست، بلکه پدیده‌ای میمون و مبارک است. اما مشکل در جایی پدید می‌آید که انتقال، ناخودآگاه در حاشیه عواملی انجام شود که زمینه معرفت و گزینش آگاهانه در آن وجود نداشته باشد.
    وی گفت: حرکت سالم در این عرصه نیازمند آن بود که دانش‌ غربی با معرفی بنیان‌های نظری خویش وارد فضای جوامع دیگر شوند تا به هنگام ورود با لایه‌های هم ‌افق خود به صورت دانش شناسنامه‌دار، طرف گفت‌وگو باشند؛ در حالی که راه طی شده تا به امروز خلاف آن بوده است.}