محوری‌ترین مفاهیم اداره جامعه و حضور در معادله قدرت «اطلاع، قدرت، ثروت» است. هنگامی که یک ساختار مریض باشد افراد سودجو با استفاده از ثروت‌های بادآورده، اطلاعات حساس اجتماعی را کسب کرده و با ضرب ثروت و اطلاع در هم دست روی نقاط حساس و شاه‌رگ‌های جامعه می‌گذارد و به منافع نامشروع خود نزدیک می‌شود.
گاه زشت‌ترین چهره های اجتماعی که از نامشروع‌ترین راه‌ها به ثروتی باد آورده رسیده‌اند این نحو ضرب «اطلاع و ثروت» در هم را آنقدر تکرار می کنند که صاحبان قدرت‌های اجتماعی دچار توهم شده و ایشان را از جمله رجال جامعه قلمداد کرده و راه را برای حضور این اژدهای هفت سر فساد مالى[1] در معادلات قدرت باز می‌کنند.
با رسیدن یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد[2] به رأس «معادله قدرت اجتماعی» نظارگر مصادره شدن ثروت‌های اجتماعی و منافع ملی به نفع افراد خاص به روش قانونی – قانونی که خود مصوب آن بوده اند – نه شرعی خواهیم بود.
حال گناه این بلعیده شدن ثروت‌های اجتماعی که ظاهری قانونی برای آن آراسته شده است به گردن چه کسی خواهد بود.
[1] - واقعاً اژدهاى هفت سرِ فساد مالى چیزى نیست که به این آسانیها بشود آن را ریشه‌کن کرد. آنچه من دریافته‌ام، این است:
گفت اژدرهاست او کى خفته است از پى بى‌آلتى افسرده است
تصوّر نکنید کسانى که از مصادره‌ى زمینهاى ملى و از قانون‌شکنى به سرمایه‌هاى بى‌حساب دست یافته‌اند و جریانهاى مالى را با ویژه‌خواریهاى خود به سمت جیبهایشان سرازیر کرده‌اند، الان که شما سرِ کار آمده‌اید، آرام بنشینند و دست از پا خطا نکنند؛ نخیر، اینها توطئه خواهند کرد؛ از نقاط ضعف استفاده خواهند کرد؛ نقاط ضعفى خواهند آفرید تا از آنها استفاده کنند. باید مراقب اینها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)
[2] - هر مسؤولى اگر صحّت عمل داشته باشد، یک عدّه سودخوارِ مفسدِ فاسد قطعاً ضربه خواهند دید. آنها هم ضعیف نیستند و به حسب عادّى امکاناتى در اختیار دارند؛ مراقب ضربات آنها باشید. (مقام معظم رهبری۱۳۸۲/۰۹/۱۷)
