بسم الله الرحمن الرحیم
با تعدادی از بچه ها دور هم جمع شدیم و سلسله اردو های آسیب شناسی انقلاب رو راه اندازی کردیم. به گمانم همه دنبال انجام یه کاری بودن که نمی دونستن اون کار چیه! همه ای که میگم ۶ نفر طلبه و ۲ نفر دانشجو طلبه بودیم البته اینا پای ثابت کار بودن.
اردو های آسیب شناسی - اگه اشتباه نکنم - ۷ دوره برگزار شد و محل اون هم شاهین شهر اصفهان - که من تشریف نداشتم - تهران و قم بود.
یادمه تو یکی از این دوره ها که تهران رفته بودیم کل بودجه اردو ۱۰ هزار تومن بود ، آقای (الف ک) مسئول تدارکات بود از نون سنگک خالی تا خیار و گوجه تو لیست غذایی اردو وجود داشت.
روزها از سر صبح تا اواخر شب دنبال بزرگان و صاحب نظران می گشتیم و باهاشون جلسه می گرفتیم معمولا بهمون وقت می دادن ، جلسه رو ضبط می کردیم و بعد هم شروع می کردیم به پیاده کردن نوار - تبدیل فایل صوتی به متن - و جزوه هر جلسه رو معمولا خیلی سریع آماده می کردیم.
دقیق یادمه که جلسه با خانوم مکنون تو مسجد برگزار شد واسه پذیرایی چندتا ساندیس گرفتیم اما هر خورطی که آب میوه رو بالا می کشیدیم انگار با چوب ، تو سر مسئول تدارکات میزدیم آخه بنده خدا قرار بود تمام اردو رو با این ۱۰ هزار تومن اداره کنه!
چند شب تو مسجد مجد خوابیدیم شب دوم ، سوم هیئت امناء به خادم گفتن که بیرونمون کنه بعد هم اواره این کلان شهر ... شدیم.
اگه اشتباه نکنم تو اون دوره با افرادی مثل :
۱- حجـة الاسلام دکتر رهنمایی
۲- حجـة الاسلام دری نجف آبادی
۳- خانم دکتر مکنون
۴- دکتر علیپور و ... جلسه گرفتیم .
میدونید نتیجه این مدل برنامه ها که تقریبا ۲ سال طول کشید چی بود ! این اردو ها و جلسات با صاحب نظران باعث شده بود که
دیدمون نسبت به مسائل کلان باز تر بشه و یه خورده عمیق تر فکر کنیم.
